frontend design element - arrow left
frontend design element - arrow right
  • Miedź (Cu)
    2963.546
    Cu
  • Postać jonowa
    Miedź (Cu) ionic formula image
  • Anion/Kation
    Cu2+
  • Miedź (Cu) influance image
    Kłosy
  • Miedź (Cu) origin image
    Pochodzenie: Wulkaniczne
  • Miedź (Cu) mobility image
    8-10 mm wokół korzenia

Miedź

(Cu)

Miedź jest metalem ciężkim i jest często używana jako fungicyd. W glebach gdzie nagromadziła się w nadmiarze wpływa negatywnie na żyzność gleby. Za nadmiar odpowiedzialna jest również gnojówka, szczególnie przy wielokrotnym stosowaniu na tych samych polach. Z drugiej strony, w glebach geologicznie ubogich w miedź, jej niedobór powoduje problemy z nawożeniem zbóż. Może przez to ucierpieć również jakość traw pastewnych. Problem można bardzo łatwo zidentyfikować i rozwiązać dzięki analizie gleby lub paszy.
Cu
Roślina
Roślina
Gleba
Gleba
Uprawy
Uprawy
Pochodzenie
Pochodzenie
Kluczowe informacje
Kluczowe informacje
METABOLIZM
Miedź bierze udział głównie w fotosyntezie na poziomie chloroplastów. Logiczną konsekwencją w przypadku niedoboru jest blednięcie (chloroza) młodych liści. Bierze ona również udział w tworzeniu ścian komórkowych, zwłaszcza ligniny. Niedobór w równym stopniu powodować może brak sztywności. Miedź odgrywa również kluczową rolę w syntezie białek. Zwłaszcza w przypadku zbóż, niedobór powoduje odbarwienie wierzchołków liści (chorobę białych wierzchołków), a nawet puste kłosy podczas zbiorów (dysfunkcja przy zapylaniu). Problem stanowi również nadmiar miedzi: hamuje on wówczas rozwój korzeni poprzez spowalnianie aktywności mikrobiologicznej ryzosfery. Może to również prowadzić do chlorozy żelazowej. U zwierząt, niedobór tego pierwiastka prowadzi do zaburzeń wzrostu, płodności, spaczonego łaknienia (pica), anemii, przebarwień włosów i podatności na infekcje.
MECHANIZMY ABSORPCJI
Miedź nie jest bardzo ruchliwa w glebie i jedynie niewielka jej część jest pochłaniana przez uprawy.
INTERAKCJE, SPECYFICZNOŚĆ
Dostępność miedzi jest częściowo zależna od jej zawartości w glebie, ale także z mechanizmami kompleksowania przez materię organiczną i możliwymi blokadami przez antagonizmy: molibden, w przypadku wysokiego pH lub nadmiaru cynku, na poziomie systemu korzeniowego staje się on konkurentem. Należy pamiętać o szkodliwej interakcji między pierwiastkami śladowymi, dlatego ważne jest staranne dobieranie powiązań między pierwiastkami śladowymi pod kątem zachodzenia efektu synergii. LAT Nitrogen służy dobrą radą w kwestii dobrania właściwego połączenia pierwiastków śladowych.
Gleby granitowe i wapienne naturalnie wykazują niską zawartość miedzi. Wysoka zawartość materii organicznej spowoduje pochłanianie miedzi i ograniczy jej dostępność. Wapnowanie daje takie same rezultaty. Podczas gorącej wiosny, gdy miedź jest czynnikiem ograniczającym, ryzyko strat w plonach jest wyższe.

Tabela wrażliwości

Miernik wrażliwości:
  • nutrient very sensible icon

    Bardzo

  • nutrient very fairly icon

    Średnio

  • nutrient very moderately icon

    Umiarkowanie

Cu
Marchew
Jęczmień jary
Jęczmień ozimy

Tabela wrażliwości & objawy

Z wyjątkiem niektórych zaawansowanych stadiów upraw, np. przy nieurodzajności pszenicy, objawy niedoboru miedzi są szczególnie trudne do wykrycia. Ten ostatni można opisać jako białe przebarwienie końców najmłodszych liści, po czym zaburzenia wzrostu narastają, co może doprowadzić do pojawienia się tzw. „pustych kłosów”. Ogólnie rzecz biorąc, ze względu na niską ruchliwość miedzi, niedobór dotyczy głównie nowo powstałych tkanek.

Nadmiar & potrzeby

Nadmiar miedzi jest niebezpieczny dla owiec. Nawet dla zbóż, które wymagają większych ilości miedzi, nadmiar może być szkodliwy, zwłaszcza przy uprawie pszenicy durum.

Miedź, często obecna w postaci siarczku w skałach magmowych, nie może być eksploatowana z powodu jej niskiej zawartości w skałach. Pod względem geologicznym, miedź musi być solubilizowana, a następnie wytrącana innymi metalami, aby uzyskać konkretne stężenie. (Chalcopyrite CuFeS2 or Malachite Cu2CO3 (OH)2) Copper deposits have been exploited by humans for more than 4,000 years. W skali globalnej występują niedobory i niska koncentracja w złożach. Przy odżywianiu roślin zaleca się stosowanie nawozów dolistnych, pozwalających na osiągnięcie wyższej efektywności nawozu i odpowiedzialne zarządzanie takimi zasobami. W ten sposób trafia ona dokładnie do wrażliwych upraw i we właściwym czasie: dla zbóż (pszenicy, jęczmienia, owsa) w późnym krzewieniu, przed fazą kłosa wielkości 1 cm.
PROCES PRODUKCJI
Aby osiągnąć cel wystarczającego poboru w fazie wczesnego kiełkowania, tlenochlorek w umiarkowanie stężonym preparacie okazał się właściwym kompromisem agronomicznym i ekonomicznym, pozwalającym na zapobieganie niedoborom bez powodowania niepotrzebnego lub szkodliwego nagromadzania substancji.
ZAWARTOŚĆ GLEBY

Wydaje się, że pobieranie EDTA jest potencjalnie efektywne przy stosowaniu Cu przyswajalnego przez rośliny w roztworze glebowym. Możemy wziąć pod uwagę następujące progi wydajności:

  • Dla gleb bogatych w materię organiczną (>2,5 %) minimalna zawartość wynosi 2 ppm
  • Dla gleb o umiarkowanej zawartości materii organicznej (1,8-2,5 %), minimalna zawartość wynosi 1,4 ppm
  • Dla gleb ubogich w materię organiczną (<1,8 %), minimalna zawartość wynosi 1 ppm.
ZAWARTOŚĆ MATERII ORGANICZNEJ
Jest to główny czynnik warunkujący dostępność Cu. Cu jest pierwiastkiem mineralnym najbardziej skompleksowanym przez materię organiczną, kwasy humusowe i fulwowe. Wysoki poziom materii organicznej powoduje, że Cu jest niedostępne dla roślin.
TEKSTURA
Na niedobory wrażliwe są gleby o grubej teksturze, niskiej zawartości gliny i mułu, gleby piaszczyste i mocno ługowane. W tym sensie, na niedobory wrażliwe są również gleby wapienne, gleby kredowe o wysokim pH, a zwłaszcza te bogate w materię organiczną. Wreszcie, wysoce problematyczne pod względem dostępności Cu są gleby organiczne i torfowe.
KLIMAT
Okresy suszy zmniejszają dostępność Cu.
pH
Wzrost pH zmniejsza rozpuszczalność miedzi i ilość Cu2+ w roztworze glebowym. Można zaobserwować pewne niedobory na glebach kwaśnych i ługowanych glebach piaszczystych.