• Tekstura gleby
    crop soil texture
    Gleby średnio ciężkie, bogate w próchnicę, bez zalegającej wody
  • Min. temperatura
    crop temperature icon
    Kiełkowanie od 12°C, optymalne w temperaturze 18°C
  • pH
    Pomidor crop pH value
    tolerowane są gleby od lekko kwaśnych do lekko zasadowych; optymalne pH: 6,0–7,0
  • Zapotrzebowanie na wodę
    Pomidor crop rainfall value
    tolerują tylko niewielkie opady, ale mimo to wymagają wystarczającego podlewania
  • Jarowizacja
    Pomidor crop vernalisation
    -
  • Gęstość roślin
    crop density
    2–3 rośliny na m², 2–4,5 pędy na m²
  • Głębokość siewu
    crop seeding depth
    Płytka
Pomidor
Pomidory uwielbiają gleby bogate w próchnicę, składniki pokarmowe i dobrze zatrzymujące wodę. Ponadto preferują miejsca o wystarczającej ilości ciepła i światła słonecznego. Pomidory, w tym te na polu, wymagają dużej ilości wody, ale możliwie najmniejszej ilości opadów, aby nie przyczyniać się do chorób liści. Takie warunki nie zawsze mogą zostać lokalnie zagwarantowane przy uprawie w polu. Dlatego pomidory uprawiane są głównie na osłoniętych uprawach w tunelach foliowych lub szklarniach. System korzeniowy składający się głównie z drobnych korzeni, jest skuteczny, ale z powodu braku korzenia palowego pomidory nie mogą być uprawiane na zbitej lub zalanej glebie.
Kluczowe fakty
  • Nawożenie w trzech fazach, zapotrzebowania należy pilnować do samego końca
  • Na początku należy spełnić zapotrzebowanie na azot i fosfor
  • Na początku zbiorów szczególną uwagę należy poświęcić nawożeniu potasem
  • Istotne jest zapotrzebowanie na wapń i magnez
Ogólne informacje
Ogólne informacje
Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe
Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe
Nawożenie
Nawożenie
POMIDORY - NAJWAŻNIEJSZE Z UPRAWIANYCH WARZYW

Pod względem ekonomicznym pomidory są najważniejszymi na świecie warzywami. Ze względu na to, że pomidory tolerują tylko niewielkie ilości opadów, ale nadal wymagają dużej ilości wody, ciepła i składników pokarmowych, okazuje się, że możliwe jest wykorzystanie tuneli foliowych lub szklarni. Istnieje kilka odmian pomidorów, które po pierwszym sezonie kwitnienia już nie rosną, oraz te, które są w stanie stale tworzyć dodatkowe liście i pędy (do 15 m).
W dzisiejszych czasach nie istnieje już tak wiele odmian z luźnymi owocami, które mają popyt na rynku produktów świeżych, ale są za to odmiany pomidorów koktajlowych i gronowych. Istnieje wiele różnych odmian pomidorów, które mogą rosnąć w różnych okresach i które mogą być w różny sposób uprawiane i wykorzystywane.


Pomidory, podobnie jak wszystkie warzywa z rodziny psiankowatych, są podatne na choroby liści, takie jak zaraza ziemniaka (Phytophthora infestans), aksamitna plamistość, mączniak i wirusy.
Znaczenie ekonomiczne ma ciągłe zaopatrywanie pomidorów w wodę i składniki odżywcze przez możliwie najdłuższy czas w okresie kwitnienia i zbiorów.
Dla zachowania dobrego okresu przydatności do spożycia optymalne są suche warunki pogodowe i niski poziom infekcji grzybowych podczas zbiorów.

Pomidor related desktop image Pomidor related tablet image Pomidor related mobile image
Nawożenie pomidorów — należy dostarczać maksymalną ilość składników pokarmowych
Pomidory są jedną z roślin, które zużywają najwięcej składników pokarmowych i potrzebują stosunkowo dużej ilości azotu. Nadmierne ilości azotu mogą również powodować podatność na choroby. Ze względu na wysoki poziom zużycia wody i intensywną produkcję masy, potrzebują one również dużych ilości potasu. Zarówno objawy niedoboru, jak i objawy nadmiaru można łatwo zauważyć na liściach. Jasnozielone liście wskazują na niedobór azotu, podczas gdy liście w kolorze ciemnozielonym oznaczają nadmiar azotu. Wąskie, czerwonawe lub brązowo-purpurowe liście wskazują na niedobór fosforu, natomiast więdnięcie i zamieranie liści na krawędziach są wynikiem niedoboru potasu. Największym wyzwaniem jest zarządzanie dostawami zbilansowanych ilości składników pokarmowych dla roślin. Nawożenie pomidorów musi odbywać się w taki sposób, aby z jednej strony zagwarantowany był stały wzrost nowych pędów, liści, kwiatów i owoców, z drugiej strony natomiast nawóz do pomidorów musi zapewniać rosnącym już owocom idealne warunki do dojrzewania. Zmiana ilości składników pokarmowych, a także składu kompleksowych nawozów musi być zatem dostosowana do etapu rozwoju pomidorów.
Zapotrzebowanie i pobieranie przez pomidory w uprawie pod szkłem lub osłonami

Element

Pobieranie

(Jednostka/t produkcji)

Usuwanie

(Jednostka/t produkcji)

Wrażliwość na niedobór

N

2.7

2.7

Bardzo wrażliwy

P2O5

0.9

0.9

Bardzo wrażliwy

K2O

6.2

6.2

Bardzo wrażliwy

CaO

2.5

2.5

Bardzo wrażliwy

MgO

0.8

0.8

Wrażliwy

SO3

0.5

0.5

Wrażliwy

TE

Cynk, żelazo, bor i mangan

Tabela pokazuje pobranie i wynoszenie składników pokarmowych przez pomidory na tonę plonu. Zgodnie z tym, pomidory potrzebują głównie azotu i potasu. W odpowiednich ilościach dostępny musi być również fosfor, magnez i wapń. Przykład: Pomidor o plonie 150 t/ha potrzebuje 440 kg N/ha. Jeśli z gleby pobrana zostanie pewna ilość uzupełnionego azotu (np. 40 kg N/ha), wówczas dodać należy 400 kg N/ha w formie nawozu. W odniesieniu do wielkości plonów i wynoszenia roślin po zakończeniu zbiorów, ze względów higienicznych, z pola wynoszone jest ogółem 400 kg N/ha. Jednakże, jeśli rośliny te są uprawiane na polu, oczekiwania co do plonów przy 60 t/ha i 20 t materiału roślinnego są odpowiednio niższe. W takim przypadku można założyć następujące ilości na hektar: 136 kg N, 55 kg P2O5, 232 kg K2O, 339 kg CaO, 36 kg MgO. Te ilości składników pokarmowych muszą również zostać rozprowadzone zgodnie z poniższymi zaleceniami.
Właściwe nawożenie pomidorów zależy od kilku czynników
W odpowiednich warunkach oczekuje się, że wysokowydajne odmiany pomidorów wyprodukują 100–150 ton na hektar. Pomidory są roślinami rosnącymi bez przerwy: roślina rośnie równolegle do owoców dojrzewających na starszych częściach. Nawożenie powinno zatem wspierać trwały wzrost, a jednocześnie umożliwiać dojrzewanie owoców o dobrym smaku i wysokiej wartości rynkowej. Do czasu trwania wzrostu, zapasy azotu muszą być wystarczające. Wysoką jakość plonów (smak, kolor, jędrność i trwałość) zapewniają zwiększone poziomy fosforu i potasu.
Zapewnienie niezbędnego poziomu potasu jest kluczowe dla zawiązywania owoców i ich wzrostu. Ważne jest, aby w przypadku strategii nawożenia unikać dawkowania nadmiernych ilości azotu, ponieważ może to wpłynąć na jakość owoców i spowodować opóźnione dojrzewanie.

Na tym etapie jon amonowy (NH4+) jest preferowaną formą azotu. Niedobory wapnia są powodowane przez zarazy, często w wyniku niesprzyjającego letniego klimatu.
Optymalna wartość pH gleby wynosi od 6,5 do 7. Pomidory są nie tylko wrażliwe na sól, ale także na niedobory cynku, żelaza, boru i manganu. Turgor i kolor owoców poprawiają szczególnie nawozy siarkowe.

Niezbędne jest dzielenie dawek
Przy obecnych metodach produkcji zakłada się, że gleba dostarcza wysokich plonów lub że podłoże uprawne jest nawadniane, a również, że umożliwia płynne nawożenie pomidorów.

Z jednej strony możliwe jest stosowanie różnych nawozów w różnych fazach wzrostu, z drugiej strony natomiast ilości składników pokarmowych można dostosować do zapotrzebowania, postępu wegetacji i wielkości zbiorów. Ze względu na stosowanie płynnych nawozów przy chronionej uprawie, zapotrzebowanie na składniki pokarmowe przeliczane jest z kg/ha, a czas uprawy na kg/m² w tygodniu. Zakładając stałą ilość nawadniania na dzień, odpowiednie stężenia substancji pokarmowych dla wody do nawadniania są obliczane i wprowadzane za pośrednictwem systemów dawkowania.

Ważne jest, aby ilość wapnia potrzebna dla pomidorów została dostarczona jesienią przed sadzeniem.

Parametry plonu pomidorów
• Liczba roślin/m²
• Liczba owoców na roślinę
• Masa owoców

Plonowanie jest określone przez liczbę pędów na m² oraz ciągłe tworzenie kwiatów i wiązanie owoców. W tym celu, szczególnie na początku, ważne jest zaopatrzenie w azot i magnez. Aby uzyskać dobrze rozwinięte pomidory o zdrowym i mocnym kolorze oraz charakterystycznym smaku, ważne jest dostarczanie wystarczającej ilości potasu, siarki i wody oraz unikanie nadwyżek wapnia. Aby pomidory mogły rozwinąć pokaźny system korzeniowy, w ciągu pierwszych kilku tygodni dostarczanie substancji jest ograniczane do minimum, zwłaszcza w kontekście nawadniania. W ten sposób składniki pokarmowe są później efektywniej wchłaniane.
Pomidor related desktop image Pomidor related tablet image Pomidor related mobile image

Pierwsza dawka

Pierwsza dawka image

Druga dawka

Druga dawka  image

Trzecia dawka

Trzecia dawka  image

Pierwsza dawka

Sadzenie do pierwszego kwitnienia — minimalna, początkowa ilość składników pokarmowych Na początku swojego wzrostu, pomidory potrzebują stosunkowo mało nawozu. Dlatego w przypadku pierwszej partii owoców alokowane jest tylko około 1/7 zapotrzebowania na azot i fosfor. W przypadku potasu, w tej fazie podaje się tylko 1/13 łącznego zapotrzebowania na substancję. Następnie zapotrzebowanie wzrasta. Najlepszym rozwiązaniem do dostarczania tego typu substancji jest niezawierający chlorków, wieloskładnikowy nawóz NPK, zawierający azot i potas (COMPLEX 15/5/18 + 2,5 MgO+25 SO3+B+Zn).

Druga dawka

Od pierwszej fazy kwitnienia do początku zbiorów - Rosnące zapotrzebowanie na zrównoważone nawożenie W tej fazie należy zadbać o owocowanie pomidorów, a jednocześnie ich ciągły wzrost i kwitnienie. Dlatego szczególnie ważne są zbilansowane proporcje składników pokarmowych. Na tym etapie szczególnie niebezpieczna jest zbyt duża ilość azotanów, dlatego preferowane są nawozy amonowe. Należy również uwzględnić zaopatrzenie w magnez. W tej fazie nawożenia stosowany jest ten sam nawóz NPK, ale dawka jest około 3 razy większa niż przy pierwszej dawce nawozu.

Trzecia dawka

Od początku do końca zbioru — Pełne ilości nawozu potasowego Jest to główna faza nawożenia pomidorów. Niedobory przejawiają się nie tylko w postaci źle zawiązanych i pozbawionych smaku owoców, ale także w formowaniu się niższych pąków kwiatowych, a to skutkuje niskimi całkowitymi zbiorami. Aktualnie niezbędne są ilości potasu wynoszące do 500 kg/ha. Spełnianie zapotrzebowania jest zapewnione dzięki ciągłemu dozowaniu składników pokarmowych poprzez nawadnianie z użyciem odpowiednich produktów L.A.T SUPREMO. Nawożenie można zatrzymać tylko na 2 tygodnie przed końcem zbiorów. Następnie wciąż dostępne w roślinach składniki pokarmowe wystarczą do momentu dojrzewania ostatnich owoców.