• Tekstura gleby
    crop soil texture
    Gleby średnio ciężkie, bez zalegającej wody, bez zagęszczonego podłoża
  • Min. temperatura
    crop temperature icon
    Wzrost od 5°C, usprawniony od 8°C
  • pH
    Burak cukrowy crop pH value
    tolerowane są gleby od lekko kwaśnych do lekko zasadowych; optymalne pH: 7,0
  • Zapotrzebowanie na wodę
    Burak cukrowy crop rainfall value
    Min. 600l/m2
  • Jarowizacja
    Burak cukrowy crop vernalisation
    -
  • Gęstość roślin
    crop density
    9–12 ziaren/m² w siewie pojedynczym
  • Głębokość siewu
    crop seeding depth
    3cm
Burak cukrowy
Buraki cukrowe preferują gleby średnio brunatne i czarnoziemy z odpowiednim uzupełnianiem składników pokarmowych i zdolnością do magazynowania wody. Równie dobrze radzą sobie na gliniastych, piaszczystych glebach i lżejszych glebach lessowych; mimo wszystko ważne są również wystarczające opady lub nawadnianie. Ich korzeń palowy nie może napotkać żadnego oporu przy przechodzeniu przez grunt, mocniejsze zagęszczanie gruzełków prowadzi do "rozwidlania", a tym samym do zmniejszenia masy buraków. W celu jak najwcześniejszego siewu, należy zapewnić szybką wykonalność i dostęp do pól. Wrażliwa uprawa wymaga absolutnie dobrej gleby. Bardzo ważne są głęboko spulchniające międzyplony i wcześniejsze uprawy, na których nie prowadzono wielu zabiegów i dużych zbiorów.
Kluczowe fakty
  • Nawożenie buraka cukrowego jedną dawką
  • Wymaga wystarczających zapasów wapna
  • Należy dostosować ilość azotu do poziomu plonów
  • Nie należy zapominać o nawożeniu buraka cukrowego borem!
Ogólne informacje
Ogólne informacje
Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe
Zapotrzebowanie na składniki pokarmowe
Nawożenie
Nawożenie
Buraki cukrowe są uprawiane przede wszystkim jako surowiec do produkcji cukru. W mniejszej skali buraki cukrowe są również wykorzystywane do produkcji etanolu. W niektórych biogazowniach wysokoenergetyczne buraki cukrowe są również wykorzystywane jako substrat do produkcji biogazu. Uprawa odbywa się w formie siewu pojedynczych ziaren o rozstawie rzędów 45–50 cm. Pełną obsadę tworzy maksymalnie 9–12 ziaren na m². Tymczasem stosowane są również odmiany mieszańcowe.

W przypadku buraków cukrowych, w pierwszej kolejności pod uwagę bierze się pojawienie roślin. Z jednej strony struktura gleby, gnojówka i inkrustacja mogą mieć wpływ na wschody, a z drugiej strony, pojawienie się pchełek i innych szkodników, takich jak piętnówka zmiennica, mogą zdziesiątkować zasoby roślin. Brak zapraw nasiennych musi być kompensowany przez odpowiednie zastosowanie insektycydów. Ze względu na wczesną uprawę istnieje również ryzyko późnych przymrozków podczas wschodów. Wraz z siewem rozpoczyna się kompleksowe odchwaszczanie buraków cukrowych. Stosowanie herbicydów jest szczególnie istotne ze względu na długą, wczesną fazę rozwoju. W późniejszych etapach, bujny wzrost liści jest ważnym elementem równoważącym, który musi być utrzymywany za pomocą fungicydów do ochrony buraka cukrowego. W szczególności, zabiegi po ataku grzybów z rodzaju Cercospora przyczyniają się do utrzymywania upraw w doskonałym stanie i produktywnych aż do zbiorów.

Burak cukrowy related desktop image Burak cukrowy related tablet image Burak cukrowy related mobile image
Nawożenie w uprawie buraka cukrowego
Podobnie jak wszystkie rośliny okopowe, burak cukrowy wymaga nie tylko azotu (nawożenia azotem), ale także wysokiego poziomu P i K. Szczególnie w przypadku potasu i buraków cukrowych o wysokich plonach, wymagania pokarmowe mogą sięgać kilkuset kilogramów/ha. Nawożenie buraków cukrowych azotem należy dostosować do sytuacji pod względem plonu. Przy oczekiwanych plonach buraka cukrowego rzędu 70 t/ha, wymagania pokarmowe to ok. 100 kg N/ha. Przy 90 t plonów/ha, konieczne jest dostarczenie 120–130 kg N/ha. Zbyt duża ilość azotu zwiększa zawartość azotu alfa-aminowego w burakach, co obniża zawartość cukru, a tym samym zmniejsza plony! Potas ma również wpływ na zawartość azotu alfa-aminowego. Zbyt niskie zapasy potasu powodują braki w metabolizmie nawożonego azotu. Burak cukrowy potrzebuje również potasu do regulacji równowagi wodnej (aparatów szparkowych), syntezy węglowodanów i składowania pierwiastków w liściach i burakach. Potas może być nawożony na glebach ciężkich, które już w okresie jesiennym nie są podatne na wymywanie; nawożenie przed uprawą z wykorzystaniem wieloskładnikowego nawozu NPK (w razie potrzeby z dodatkiem pojedynczego potasu) jest jeszcze bardziej korzystne, ponieważ pokrywa on również zapotrzebowanie na fosforany i związane z nimi ilości składników pokarmowych. Dużych ilości potasu wymagają szczególnie ciężkie gleby gliniaste, a stosowanie nawozu nie zwiększa w pełni jego dostępności. Burak cukrowy potrzebuje również wystarczającej ilości magnezu, aby uzyskać właściwą skuteczność działania azotu Magnez, jako składnik chlorofilu, jest również niezbędny dla wydajnej fotosyntezy, aż do zbiorów. Z pierwiastków śladowych, dla buraków cukrowych szczególnie ważny jest bor. Właściwie przy każdym zabiegu ochrony roślin nawożenie dolistne można wykonać z wykorzystaniem boru w małych dawkach (400g / ha), a także z niewielkimi ilościami rozpuszczalnych w wodzie soli pokarmowych i innych pierwiastków śladowych, takich jak mangan. Ogólne zapotrzebowanie na nawóz wynosi około 2 kg boru/ha. W wczesnej fazie rozwoju można już stosować kompleksowe nawozy na bazie boru, a także nawozy dolistne zawierające bor.
Zapotrzebowanie i wymagania pokarmowe buraka cukrowego

Element

Pobieranie

(Jednostka/t produkcji)

Usuwanie

(Jednostka/t produkcji)

Wrażliwość na niedobór

N

2.6

1.2

Bardzo wrażliwy

P2O5

0.9

0.6

Bardzo wrażliwy

K2O

4.3

2

Bardzo wrażliwy

MgO

0.6

0.4

Wrażliwy

SO3

0.4

0.2

Wrażliwy

TE

Bor: Nawożenie gleby i/lub dolistne 1,5–2 kg/ha 

Tabela pokazuje pobranie i wynoszenie składników pokarmowych przez buraka cukrowego na tonę plonu. Zgodnie z tym, buraki cukrowe potrzebują głównie azotu, fosforu i potasu. Ich zapotrzebowanie na potas jest naprawdę duże. Siarka, magnez i bor, ewentualnie także mangan, muszą być dostępne w odpowiednich ilościach. Przykład: Burak o plonie 70 t/ha potrzebuje 182 kg N/ha. Zakładając, że z gleby pobrana zostanie pewna ilość uzupełnionego azotu (np. 50 kg N/ha) i 30 kg N/ha z poplonów roślin strączkowych, wówczas dodać należy 102 kg N/ha w formie nawozu. Podczas zbiorów, wyniesione z pola zostałoby 84kg N/ha.
Burak cukrowy wykazuje zapotrzebowanie na składniki pokarmowe przez cały sezon wegetacyjny. Niemniej jednak duża część nawozu jest dawkowana bezpośrednio przed uprawą buraków cukrowych, ponieważ w czerwcu i lipcu pobranie składników pokarmowych znacznie przekracza zapotrzebowanie. Następnie pobrane już ilości składników odżywczych są przekazywane do rośliny lub wykorzystywane do absorpcji wody i regulacji. Szczególnie ważne jest właściwe nawożenie potasem.

Czas nawożenia dla buraka cukrowego 
Całkowite nawożenie przed uprawą
Zasadniczo, całkowita ilość azotu może być stosowana na glebach ciężkich przed uprawą. Duże zapotrzebowanie na składniki pokarmowe występuje w pierwszej fazie wzrostu; dlatego istotny jest podział dawek. Ponadto,nawozy fosforanowe i potasowe są stosowane bezpośrednio przed uprawą lub ewentualnie jesienią lub wczesną wiosną. W tym przypadku zawsze sprawdzało się stosowanie nawozów wieloskładnikowych NPK. Tylko w przypadku dawkowania azotu w ilości powyżej 100 kg/ha lub na lżejszych glebach zagrożonych wymywaniem, stosowanie powinno zostać podzielone na 2 dawki. W tym celu około 40 kg/ha całkowitego zapotrzebowania na azot należy dostarczyć w fazie 4 liści w formie szybko działającego azotu.

Ze względu na to, że burak cukrowy jest wrażliwy w kwestii nienaruszalności struktury gleby i zakwaszenia, zalecane jest wapnowanie. Wapnowanie, będące formą przygotowania gleby, należy wykonać również jesienią lub wczesną wiosną. Opiera się ono na ilości rzędu 1000 kg CaO/ha. Nie należy przekraczać ilości 1500 kg CaO/ha - najlepsza będzie w formie węglanu wapna, aby nie utrwalać boru.
Nawożenie buraka cukrowego borem jest zwykle wykonywane w formie nawożenia dolistnego w małych dawkach.
Siarka jest rozprowadzana pod postacią wieloskładnikowych nawozów NPK, wiosną z użyciem siarczanu potasu lub siarczanu magnezu.

Parametry plonu buraka cukrowego
• Liczba roślin/m²
• Waga pojedynczego buraka
• Polaryzacja (zawartość cukru)

Plonowanie jest konsekwencją optymalnej obsady ok. 9 roślin na m² oraz odpowiednio mocnego buraka i masy jego liści. W tym celu dostarczanie azotu w ilości 100 kg N/ha jest zwykle wystarczające, aby móc uniknąć niepożądanej zawartości azotu, a tym samym uniknąć zmniejszenia zawartości cukru.



Burak cukrowy related desktop image Burak cukrowy related tablet image Burak cukrowy related mobile image

Pierwsza dawka

Pierwsza dawka image

Druga dawka

Druga dawka image

Pierwsza dawka

Pojedyncza dawka całkowitego zapotrzebowania na składniki pokarmowe Burak cukrowy potrzebuje skoncentrowanych składników pokarmowych na początku wzrostu. Z wyjątkiem możliwego nawożenia potasem jesienią lub przygotowawczego wapnowania gleby, cały podstawowy nawóz może być stosowany na wiosnę tuż przed wysiewem buraka cukrowego. Poziom azotu przekraczający 90–100 kg N/ha należy rozdzielać głównie na glebach lekkich. Bor i inne istotne pierwiastki śladowe są stale uzupełniane z użyciem środków ochrony roślin.

Druga dawka

Druga dawka azotem jedynie w przypadku wysokiego zapotrzebowania na składniki pokarmowe w fazie 4 liści Jeśli burak cukrowy ma bardzo wysokie zapotrzebowanie na azot, należy zastosować drugą dawkę z 40 kg N/ha, stosując szybko działającą formę azotu w fazie 4 liści.