ΨΑΧΝΩ ΓΙΑ

ΛΙΠΑΣΜΑ

ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΕΙ

ΣΤΟΙΧΕΙΟ

ΓΙΑ

ΕΙΔΟΣ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ

Αναζήτηση
  • Copper (Cu)
    2963.546
    Cu
  • ΙΟΝΤΙΚΗ ΜΟΡΦΗ
  • ΑΝΙΟΝ/ΚΑΤΙΟΝ
    Cu2+
  • Στάχυ
  • Προέλευση: ηφαιστειακή
  • 8-10 mm γύρω από τη ρίζα

ΧΑΛΚΟΣ

(Cu)

Ο χαλκός είναι βαρύ μέταλλο και συχνά χρησιμοποιείται και ως μυκητοκτόνο. Σε εδάφη με υψηλή συσσώρευση επηρεάζει αρνητικά τη γονιμότητα του εδάφους. Η κοπριά ευθύνεται επίσης για την υπερβολική ποσότητα χαλκού, όταν χρησιμοποιείται επανειλημμένως στο ίδιο κομμάτι γης. Από την άλλη πλευρά, σε εδάφη που γεωλογικά δεν διαθέτουν χαλκό, η έλλειψη του οδηγεί σε προβλήματα θρέψης των δημητριακών. Πιθανόν να πληγεί και η ποιότητα της χορτνομής. Επομένως, είναι αρκετά εύκολο να διορθωθεί το πρόβλημα που εντοπίστηκε με ακρίβεια μέσω αναλύσεων του εδάφους ή της χορτονομής.
Cu
Φυτό
Φυτό
Έδαφος
Έδαφος
Καλλιέργειες
Καλλιέργειες
Προέλευση
Προέλευση
Στοιχεία κλειδιά
Στοιχεία κλειδιά
ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΌΣ
Ο χαλκός συμμετέχει κατά κύριο λόγο στη φωτοσύνθεση στο επίπεδο των χλωροπλαστών. Σε περίπτωση έλλειψης χαλκού, μια φυσική συνέπεια είναι η χλώρωση των νέων φύλλων. Συμβάλλει, επίσης, στη δημιουργία των κυτταρικών μεμβρανών, ειδικότερα της λιγνίνης. Η έλλειψη χαλκού έχει ως αποτέλεσμα επίσης την απουσία ακαμψίας. Τέλος, ο χαλκός παίζει σημαντικό ρόλο στη σύνθεση πρωτεϊνών. Ειδικότερα, όσον αφορά τα δημητριακά, η έλλειψη χαλκού οδηγεί σε αποχρωματισμό των άκρων των φύλλων (ασθένεια των λευκών άκρων) έως κενά στάχυα κατά τη συγκομιδή (δυσλειτουργία στην επικονίαση). Η υπερβολική ποσότητα χαλκού αποτελεί επίσης πρόβλημα, επειδή καθυστερεί την ανάπτυξη των ριζών, εμποδίζοντας τη μικροβιακή δραστηριότητα της ριζόσφαιρας. Μπορεί να οδηγήσει σε χλώρωση σιδήρου. Σε ζωικό επίπεδο, η έλλειψη του χαλκού οδηγεί σε επιπλοκές στην ανάπτυξη, τη γονιμότητα, σε αλλοτριοφαγία, αναιμία, αποχρωματισμό των μαλλιών και ευπάθεια σε μολύνσεις.
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΊ ΑΠΟΡΡΌΦΗΣΗΣ
Ο χαλκός δεν κινείται πολύ μέσα στο έδαφος και μόνο ένα μικρό μέρος του απορροφάται από τις καλλιέργειες.
ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΆΣΕΙΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΌΤΗΤΑ
Η διαθεσιμότητα του χαλκού σχετίζεται εν μέρει με την περιεκτικότητα του εδάφους σε αυτόν, αλλά και με τους συμπλεκτικούς μηχανισμούς με την οργανική ύλη και τους πιθανούς αποκλεισμούς από τον ανταγωνισμό: το μολυβδαίνιο, σε περίπτωση υψηλού pH ή πλεονάσματος ψευδαργύρου, λειτουργεί ως ανταγωνιστής στο επίπεδο της απορρόφησης από τη ρίζα. Η αρνητική αλληλεπίδραση μεταξύ των ιχνοστοιχείων πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και είναι σημαντικό να γίνεται προσεκτική επιλογή της σχέσης μεταξύ των ιχνοστοιχείων για τη συνεργατική δράση τους. Η Borealis L.A.T προσφέρει χρήσιμες συμβουλές για τον σωστό συνδυασμό των ιχνοστοιχείων.
Τα γρανιτικά και τα ασβεστολιθικά εδάφη εκ φύσεως έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε χαλκό. Τα εδάφη που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε οργανική ύλη απομακρύνουν τον χαλκό και μειώνουν τη διαθεσιμότητά του. Η ασβέστωση έχει τα ίδια αποτελέσματα. Κατά τη διάρκεια μιας ζεστής άνοιξης, ο κίνδυνος απωλειών παραγωγής είναι υψηλότερος, όταν ο χαλκός είναι περιοριστικός παράγοντας.

ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ

ΜΕΤΡΗΤΗΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ:

  • ΠΟΛY

  • ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΟ

  • ΜΕΤΡΙΑ

Cu
Sugar Beet
Durum Wheat
Σιτάρι
Καρότο
Cereals (excepted wheat)
Chicory, endive
Λάχανο
Oil Seed Rape
Squash, courgette
Fibre flax
Μηδική
Corn (silage)
Corn (grain)
Πεπόνι
Olives
Leek
Canned peas
Protein peas
Πατάτες
Grassland
Salad
Σόγια
Tobacco
Τομάτα
Ηλίανθος

Πίνακας ευαισθησίας & Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της έλλειψης χαλκού είναι ιδιαίτερα δύσκολο να εντοπιστούν, εκτός από ορισμένες καλλιέργειες υψηλού επίπεδου, όπως η υπογονιμότητα του σιταριού. Η δεύτερη μπορεί να θεωρηθεί εν ολίγοις ως ξεθώριασμα του χρώματος των άκρων των νεότερων φύλλων, ακολουθούμενο από επιπλοκές που μπορούν να οδηγήσουν σε «κενά στάχυα». Γενικά, η έλλειψη χαλκού επηρεάζει κυρίως τους νέους ιστούς, εξαιτίας της χαμηλής κινητικότητας του χαλκού.

Δόσεις & Ανάγκες

Η υπερβολική ποσότητα χαλκού είναι επικίνδυνη για τα πρόβατα. Ακόμη και στα δημητριακά όπου είναι αναγκαία η υψηλή ποσότητα χαλκού, η υπερβολική ποσότητα μπορεί να γίνει επιζήμια, ειδικά στο σκληρό σιτάρι.

Ο χαλκός, που συχνά εμφανίζεται με τη μορφή σουλφιδίου σε μαγματικά πετρώματα, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εξαιτίας της χαμηλής περιεκτικότητας των πετρωμάτων σε αυτόν. Από γεωλογικής άποψης, πρέπει να είναι διαλυτοποιημένος και στη συνέχεια να έχει γίνει ίζημα με άλλα μέταλλα για να επιτευχθεί η συγκέντρωσή του. (Χαλκοπυρίτης CuFeS2 ή μαλαχίτης Cu2CO3(OH)2) Τα αποθέματα χαλκού χρησιμοποιούνται από τον άνθρωπο εδώ και χιλιετίες, για πάνω από 4.000 χρόνια. Σε παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχει έλλειψη και μικρή συγκέντρωση στα αποθέματα. Για χρήση στη θρέψη των φυτών, συνιστάται η εφαρμογή στα φύλλα, που επιτρέπει την αποτελεσματικότητα των χορηγούμενων μονάδων και την υπεύθυνη διαχείριση του πόρου αυτού. Με αυτόν τον τρόπο, ο χαλκός έρχεται σε επαφή με τα τις ευαίσθητες καλλιέργειες τη σωστή στιγμή: για τα δημητριακά (σιτάρι, κριθάρι, βρώμη) κατά το τέλος του αδελφώματος, πριν από το στάδιο του «σταχυού 1 cm».
ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉΣ:
Για την επίτευξη του στόχου της αποτελεσματικής απορρόφησης στο κρίσιμο στάδιο πριν από τη βλάστηση, η μορφή του οξυχλωριδίου σε μέτρια συμπυκνωμένη σύνθεση έχει αποδειχτεί ο σωστός γεωπονικός και οικονομικός συμβιβασμός για την αποφυγή έλλειψης χωρίς να παρατηρηθεί μη αναγκαία και επιζήμια συσσώρευση.
ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΌΤΗΤΑ ΣΤΟ ΈΔΑΦΟΣ

Η απομάκρυνση του αιθυλενοδιαμινοτετραοξικού οξέος (EDTA) καταδεικνύει τη δυνατότητα απορρόφησης του Cu από καλλιέργειες στο εδαφικό διάλυμα. Μπορούμε να λάβουμε υπόψη τα εξής κατώτατα όρια επίδοσης:

  • Σε έδαφος πλούσιο σε οργανική ουσία (>2,5%), η ελάχιστη περιεκτικότητα είναι 2 ppm
  • Σε έδαφος με μέτρια ποσότητα οργανικής ουσίας (1,8-2,5%), η ελάχιστη περιεκτικότητα είναι 1,4 ppm
  • Σε έδαφος με χαμηλή ποσότητα οργανικής ουσίας (<1,8%), η ελάχιστη περιεκτικότητα είναι 1 ppm.
ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΌΤΗΤΑ ΣΕ ΟΡΓΑΝΙΚΉ ΟΥΣΊΑ
Αυτός είναι ο βασικός παράγοντας από τον οποίο εξαρτάται η διαθεσιμότητα του Cu. Ο χαλκός είναι το ανόργανο στοιχείο με τη μεγαλύτερη δημιουργία συμπλόκων με οργανική του ύλη, αλλά και χουμικά και φουλβικά οξέα. Τα υψηλά επίπεδα οργανικής ουσίας τείνουν να καθιστούν το Cu μη διαθέσιμο στα φυτά.
ΥΦΉ
Τα εδάφη με κοκκώδεις υφές, χαμηλή περιεκτικότητα σε άργιλο και ίλυ, τα αμμώδη εδάφη και τα ιδιαίτερα εκπλυμένα εδάφη είναι ευαίσθητα σε ανεπάρκεια Cu. Τα ασβεστολιθικά εδάφη με υψηλό pΗ και ειδικά αν είναι πλούσια σε οργανική ύλη, είναι εξίσου ευαίσθητα σε ανεπάρκεια Cu. Τέλος, τα οργανικά και τυρφώδη εδάφη είναι ιδιαιτέρως προβληματικά όσον αφορά τη διαθεσιμότητα του Cu.
ΚΛΊΜΑ
Οι ξηρές περίοδοι μειώνουν τη διαθεσιμότητα του Cu.
pH
Η αύξηση του pΗ μειώνει τη διαλυτότητα του χαλκού και την ποσότητα του Cu2+ στο εδαφικό διάλυμα. Εξακολουθούν να παρατηρούνται ορισμένες προφανείς ελλείψεις σε όξινα και αμμώδη εδάφη επιρρεπή σε έκπλυση.